22 I 2011

Wyjechaliśmy tak wcześnie, że na miejscu byliśmy jeszcze przed rozpoczęciem przyjmowania psów, wkrótce jednak się rozpoczęło i dostaliśmy się na teren wystawy. Z taką masą czasu dokładnie zwiedziliśmy wszelkiego rodzaju stoiska i najdrobniejsze zakamarki, czasem zaglądając na naszą halę. Ludzi oraz psów ciągle przybywało i muszę przyznać, że wewnątrz praktycznie nie można było się poruszyć. Aczkolwiek mimo to jakoś dotrwaliśmy.
W naszej klasie stawka była duża, a poprzeczka postawiona bardzo wysoko. Mina sędziny, gdy zobaczyła tyle pięknych, młodych wilczaków – bezcenna. :D Resz ładnie się wystawił, mimo stresującej atmosfery. Wylądowaliśmy na lokacie czwartej, no ale cóż… Słowackim wystawom nigdy nie odpuszczę, bo na prawdę warto tam jeździć. Szczerze więc polecamy i… liczymy na większą ekipę z Polski następnym razem. :)